Geboorte Vinz- zoontje van Valerie
Hallo, ik ben Valerie! Ik ben een controle freak, maar ik wist dat ik dit moest loslaten om te bevallen. Vol goede moed en zonder te weten hoe het zou verlopen, kwam ik bij Laura van Mama in Motion terecht en startte zwangerschapslessen samen met een groepje andere vrouwen. Ik ben zo blij dat ik dit heb gedaan! Van oefeningen over de ademhaling tot vragen over bevallen. Alles kwam aan bod! De lessen en levenservaringen stelden mij gerust en was helemaal klaar om te bevallen. of ja dacht ik toch… Vinz dacht hier nog anders over op dat moment.
Ik liep al weken als een waggelde gans rond en ik zou 3 december NOOIT halen volgens mijn vroedvrouw. Ik liep al een tijdje met 3 centimeter ontsluiting rond en alles werd zwaar. Ik heb allerlei gekke dingen geprobeerd: ananas eten, veel wandelen en ja echt véél wandelen, maar nee hoor, Vinz bleef nog lekker zitten en had nog geen zin om zich aan te bieden.
De bewuste tweede december
2 december mocht ik terug op controle en ik zat nog steeds op 3 cm opening en de harde buiken die al een tijdje aanwezig waren, had ik nog steeds. Voor de rest voelde ik helemaal niks veranderen in mijn lichaam en mijn geduld raakte stilaan op. Ik weet nog goed dat ik een grote springbal had gekocht omdat we deze ook vaak gebruikten tijdens de zwangerschapslessen en hier zat ik dan wat op en neer te wiegen. Ik maakte nog een grote wandeling met de hond en keek nog wat tv-series en toen opeens om 18u was het zover! Mijn eerste wee!
“Het zal wel niks zijn…”
Ik weet nog goed dat ik op dat moment helemaal niet goed wist wat dit was en dacht ‘ het zal wel niks zijn’. Maar jawel! Een klein half uurtje later was het weer van dat en toen volgden ze elkaar snel op. Voorover gebogen over de grote springbal kon ik deze weeën nog perfect opvangen. Ik probeerde rustig te blijven en de technieken toe te passen die Laura me had geleerd. Rrond 20u30 kwamen de weeën mooi om de 5 minuten en zijn we naar het ziekenhuis vertrokken. De weg die normaal 10 minuten duurde, leek nu opeens een eeuwigheid…
Epidurale of niet?
Eens aangekomen in het ziekenhuis stonden 2 vroedvrouwen te wachten. Ik wist totaal niet meer wat doen, maar deze toppers hebben mij zo op mijn gemak gesteld (in de mate van het mogelijke natuurlijk)! Bij het inwendig onderzoek bleek dat ik al 6cm ontsluiting had! Vanaf toen ging het snel, en ik moest nog snel beslissen of ik epidurale verdoving wou of niet. Daar was ik op voorhand nog niet helemaal over uit. Ik wou hier pas over beslissen wanneer ik wist wat een wee was en hoe heftig en intens deze konden zijn. Ik koos voor epidurale, en zou het achteraf gezien niet anders gewild hebben.
“Ik wist niet wat me overkwam!”
Elke uren later was het dan zover. Ik wist niet wat me overkwam. Ik voelde plots toch weeën door mijn epidurale verdoving heen en voelde een helse persdrang. Ik drukte op de bel en de vroedvrouw dacht dat dit al snel zou zijn, maar ging toch eens voelen hoeveel ontsluiting ik ondertussen had. Opeens alle hens aan dek aangezien ik effectief al volledige ontsluiting had. Nog geen half uur later werd onze Vinz geboren op 3 december 2019 om 02u35. Het mooiste moment in ons leven.
Na zo een l-u-x-e zwangerschap ook nog eens een top bevalling te hebben gehad konden wij beginnen aan ons leventje met z’n drietjes.
Valerie, 22 jaar en trotse mama van Vinz.
